Bańkosz-Ruśkowska Małgorzata. Kancelaria
notarialna

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI 1) z dnia 20 sierpnia 2004 r. w sprawie warunków przydziału, przechowywania i ewidencjonowania broni palnej bojowej i amunicji przez straże gminne (miejskie) (Dz. U. z dnia 6 września 2004 r.) Na podstawie art. 18 ust. 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o strażach gminnych (Dz. U. Nr 123, poz. 779, z 2002 r. Nr 113, poz. 984 oraz z 2003 r. Nr 130, poz. 1190) zarządza się, co następuje: § 1.  Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o broni i amunicji bez bliższego określenia, należy przez to rozumieć broń palną bojową i amunicję w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (Dz. U. z 2004 r. Nr 52, poz. 525 i Nr 96, poz. 959). § 2.  Wójt, burmistrz (prezydent miasta) występuje o wydanie pozwolenia na świadectwo broni w celu uzbrojenia strażników straży gminnej (miejskiej), zwanych dalej "strażnikami", wykonujących zadania przewidziane w art. 11 pkt 5 i 9 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o strażach gminnych, zwanej dalej "ustawą", uwzględniając warunki określone w przepisach dotyczących broni i amunicji. § 3.  1. Właściwy terytorialnie komendant wojewódzki Policji, zwany dalej "komendantem wojewódzkim Policji", przy rozpatrywaniu wniosku, o którym mowa w § 2, może zażądać od wójta, burmistrza (prezydenta miasta) dodatkowych informacji uzasadniających potrzebę uzbrojenia strażników w proponowaną liczbę jednostek broni palnej bojowej. 2. Komendant wojewódzki Policji może odmówić wydania pozwolenia na broń palną bojową w przypadku stwierdzenia:   1)   niewykonywania zadań określonych w art. 11 pkt 5 i 9 ustawy;   2)   niespełnienia warunków dotyczących właściwego przechowywania broni palnej bojowej i amunicji. 3. Komendant wojewódzki Policji może określić w pozwoleniu inną liczbę jednostek broni palnej bojowej w przypadku stwierdzenia:...

ZARZĄDZENIE SZEFA URZĘDU OCHRONY PAŃSTWA z dnia 7 sierpnia 1997 r. w sprawie przejazdu funkcjonariuszy Urzędu Ochrony Państwa oraz członków ich rodzin na koszt Urzędu Ochrony Państwa państwowymi środkami komunikacji oraz w sprawie wypłaty zryczałtowanego równoważnika pieniężnego w razie niewykorzystania przejazdu. (M.P. z dnia 27 sierpnia 1997 r.) Na podstawie art. 60 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Urzędzie Ochrony Państwa (Dz. U. Nr 30, poz. 180, z 1991 r. Nr 94, poz. 422, Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 59, poz. 269, Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 70, poz. 443 i Nr 88, poz. 554) zarządza się, co następuje: § 1.  1. Funkcjonariuszom Urzędu Ochrony Państwa, zwanym dalej "funkcjonariuszami", oraz członkom ich rodzin, o których mowa w art. 64 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Urzędzie Ochrony Państwa - przysługuje, z zastrzeżeniem ust. 2, raz w roku prawo przejazdu na koszt Urzędu Ochrony Państwa z miejscowości zamieszkania do obranej miejscowości w kraju i z powrotem, trasą o bezpośrednim połączeniu, a w razie braku takiego połączenia - najkrótszą trasą. 2. Funkcjonariuszom przeniesionym służbowo, których rodziny pozostały w miejscowości dotychczasowego zamieszkania, prawo przejazdu na koszt Urzędu Ochrony Państwa przysługuje z miejscowości pełnienia służby:   1)   do dowolnej obranej miejscowości w kraju i z powrotem lub   2)   do miejscowości zamieszkania uprawnionych do przejazdu członków rodziny oraz z tej miejscowości do dowolnie obranej miejscowości w kraju i z powrotem. 3. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio do funkcjonariuszy będących słuchaczami szkół i ośrodków szkolenia Urzędu Ochrony Państwa, resortu spraw wewnętrznych i administracji oraz resortu obrony...